4e & 5e week down under

zo, na een week geen inspiratie voor een verslag werd het nu maar weer eens tijd voor een update, want wat kan er veel gebeuren in 2 weken.
afgelopen maandagochtend (australische tijd, 7 uur later dan NL) werd ik wakker en had ik berichtje van mijn zus dat ik haar even moest bellen via skype, dat heb ik gedaan en ik kreeg te horen dat het heel slecht ging met opa. nadat ik het had uitgelegd aan mijn hostfamily, hebben zij wat taken van mij overgenomen zodat ik wat rustiger aan kon doen. nog geen 8 uur later kreeg ik een telefoontje van mijn moeder met het bericht dat mijn opa inmiddels was overleden, ik was aardig overstuur, ook aangezien ik net 2 weken geleden een brief met een foto van mij en opa naar opa heb gestuurd, die die helaas niet heeft mogen ontvangen. het was een zware week, maar ben mn familie en vrienden uit Nederland super dankbaar voor al hun steun, en ook trots op mezelf dat ik hier ben gebleven, want ik merk dat zulke gebeurtenissen mij sterker maken. Gelukkig wel afgelopen vrijdag de (mooie) dienst live kunnen meeluisteren.
maar goed, dit is gelukkig niet alles wat er is gebeurd afgelopen 2 weken.
ik heb het nog steeds super naar mijn zin hier, ik merk dat Logan zich steeds meer aan mij begint te hechten, wat toch wel een fijn gevoel is! in de weekenden die ik vrij heb ben ik vaak op t strand te vinden of in t winkelcentrum. gisteren ben ik samen met crystal, haar moeder, haar zus en een vriendin vam Crystal een bruidsjurk wezen shoppen voor de bruiloft van Crystal en Jonny in april. het was leuk om mee te maken, maar wel anders dan in Nederland, iedereen (ook al ken je die persoon niet) geeft zomaar even zijn mening over de jurk hahah.
vandaag ben ik naar t strand geweest, en natuurlijk kon ik het weekend niet afsluiten zonder een typische Lonneke actie.
Ik was aan het skypen met Carlijn (toen ik op t strand was), en had het er even uitgebreid over wat voor nerds er naast mij lagen, dat ik ze irritant vond en dat ik het superfijn vond dat ik gewoon nederlands kon praten om dat toch niemand mij verstond. (had ik moeten afkloppen). na het skypen ging ik even zwemmen in de zee, en jawel, 1 van de jongens waar ik het over had kwam naar mij toe en zei, 'hey alles goed?' waarop mijn (ook heel aardige) reactie was: 'zeg me alsjeblieft niet dat je echt nederlands bent', hij zei 'jawel, ik woon al 5 jaar in Australië.' ik kon wel door de grond zakken, wonderbaarlijk genoeg was die nog geïnteresseerd in wat ik hier deed ook, maar kort daarna is die vertrokken hahahaha. Nederlandse vrienden maken gaat me in Nederland toch een stuk beter af hahahaha.
nou dit is wel weer genoeg informatie, zodra ik weer inspiratie heb komt er een volgend verslag. 
Cheers!